En geduld hebben we wel nodig hier! Niemand is er blij mee, maar de weersomstandigheden zijn nu eenmaal niet optimaal. De weergoden hebben besloten dat de regen nog even op zich laat wachten, en daar zijn we jammer genoeg van afhankelijk. Er zijn wel enkele buitjes gevallen, maar dat was bij elkaar maar een mm of 10, dus niet genoeg om te beginnen met zaaien. Uit grondboringen bleek dat de toplaag van 30 cm vochtig is, daaronder zit een hele laag droge grond en vanaf ongeveer een meter diepte is het weer vochtig. We gaan nu uiterlijk half mei beginnen met zaaien, wat een maand later is dan normaal. Waarschijnlijk zal dit zaaien droog gebeuren, dus zonder dat we van tevoren nog regen gehad hebben. Er is 100 ton tarwezaad gekocht van een ander ras met een kortere groeiperiode. De koolzaad en kikkererwten zijn van het programma geschrapt, omdat dat bij voorbaat al geen succes gaat worden. En voor de rest is het hopen op het beste! Aangezien er al veel geld is gestoken in voorbereidingen (o.a. kunstmest, zaad schonen), gaat het zaad nu ook nog maar de grond in op de hoop dat het iets wordt... Dat is dus de situatie wat betreft de boerderij.

De afgelopen weken zijn weer gevuld met allerhande werkzaamheden. We hebben de koolzaadpercelen van afgelopen seizoen zaaiklaar gemaakt. Dat hield in kunstmest strooien (i.p.v. zaaien) en vervolgens met de kellychain erover. De houterige koolzaadstoppel is dan weg en de kunstmest gemengd met de toplaag, zodat de meststoffen in de grond opgenomen kunnen worden. Stefan en ik hebben samen een week de kellychain bemand; Stefan overdag, ik 's nachts. Verder is een week of 2 geleden de nieuwe (tweede) 24 meter zaaimachine afgeleverd. Daar is de afgelopen weken nog wat werk aan verricht, zodat deze klaar is om aan de gang te gaan. Dit is overigens ook de machine waar ik straks in de nacht op zal zitten.

Gisteren hebben Stefan en ik de Goondiwindi Agricultural Show bezocht. Veel dorpen/steden hier hebben zo'n show, een paar weken geleden was het in Moree en nu dus in Goondiwindi (60 km van de boerderij). Er zijn diverse dingen te zien en te doen, als het maar een beetje met het platteland te maken heeft. Er worden wedstrijden gedaan met paardrijden, kalfjes over een parcours jagen, schapen scheren, schapendrijven, koeien showen, enz. Verder is er een kermis, zijn er dealers van landbouwmachines en allerlei andere standjes. Het stelt allemaal niet heel veel voor, maar we hebben ons er prima vermaakt.

Vandaag zijn we onderweg naar het dorp nog even gestopt bij een katoenveld waar ze bezig waren met de oogst. Ik had het (voordat ik in Australië was) nog nooit gezien, dus des te leuker om even te kijken. De katoen groeit in de meeste gevallen op percelen die ze kunnen irrigeren, het is een gewas dat vrij veel water nodig heeft. Dat water wordt opgevangen in grote bassins en via kanaaltjes naar het land gebracht. Voordat er geoogst wordt, wordt het gewas bespoten zodat het blad van de planten af valt. Er blijft dan veld over dat helemaal wit oogt; mooi om te zien! Enkele weken geleden zagen we trouwens een vliegtuigje bezig om de katoen te spuiten. Best nog een risicovol klusje, want ze vliegen onder de stroomdraden door die over het perceel lopen (die hangen op 6-8 meter boven de grond schat ik). Nu zijn ze dus volop aan het oogsten en dat is ook wel indrukwekkend! Ze gebruiken hiervoor cotton pickers, machines die de katoen van de plant 'plukken' en hier grote ronde balen van 2,5 meter omtrek van persen. In zo'n baal zit zo'n 2.500 kg katoen. Deze balen gaan vervolgens naar een verwerkingsbedrijf waar de katoen geschoond wordt en in kleinere (rechthoekige) balen wordt geperst voor export. In Ashley, een dorpje tussen de boerderij en Moree, zit ook zo'n bedrijf. Best interessant eens te zien hoe die katoenteelt werkt!

Ik heb uiteraard weer wat foto's toegevoegd om een indruk te geven, want dat zegt meer dan 1.000 woorden. Dat zeggen ze ten minste...

Wordt vervolgd!

Groeten Ferdi