Terug op de boerderij: balen!

Hoog tijd om weer eens wat van me te laten horen! Ik ben alweer anderhalve week terug op de boerderij van Gerrit Kurstjens, waar meteen weer genoeg te doen was. Zoveel dat het er even niet van kwam om hier weer eens een update te plaatsen...

Sinds het vorige verslag heb ik nog ongeveer een week gereisd voordat ik terug op de boerderij was. Ik was op weg naar de Snowy Mountains in het zuid-oosten van Australië. Zoals verwacht was er nu in de zomer weinig sneeuw te zien (hier en daar een beetje), maar alles wijst er op dat dit in de winter anders is. Vooral het plaatsje Thredbo is een echte wintersportplaats. Het hoogste punt van Australië - Mt Kosciuszko op 2.228 meter hoogte - ligt ook in dit gebied. En als we dan toch zo dichtbij zijn, dan gaan we daar natuurlijk naartoe! Ik heb het mezelf niet te moeilijk gemaakt door de skilift vanuit Thredbo te pakken, die me al een heel eind omhoog bracht. Daarna was het evengoed nog 7 km lopen naar de top, maar dit was goed te doen. Een erg mooi gebied, met op de top een 360 graden uitzicht en lekker frisse lucht! Aan dat laatste was ik wel weer eens toe, want 40+ ºC lijkt leuker dan het is...

Vanuit de Snowy Mountains ben ik vervolgens naar de oostkust gereden. Dit via een binnendoor weg door een erg mooi landschap. Open en uitgestrekt, maar zeker niet saai. Langs de oostkust weer een stukje omhoog gereden tot aan Moruya. Daar gaat de Larrys Mountain Road weer landinwaarts en dat leek me wel een leuke weg om te rijden. Het bleek wederom een weg vol bochten en hellingen te zijn, maar dit keer gravel. Niet echt een route die er uit sprong wat betreft landschap, maar het was wel mooi rijden.

Het doel was om naar Katoomba te gaan; een plaats iets ten westen van Sydney wat grenst aan de Blue Mountains. Vanwege de regen en mist had ik mijn twijfels of ik hier wel heen moest gaan, maar omdat ik er praktisch langs kwam heb ik toch maar een poging gewaagd. Katoomba ligt vrij hoog en van daaruit zou je een adembenemend uitzicht moeten hebben op de Blue Mountains en de Three Sisters (3 rotsen). Dat geloof ik dan maar, want vanwege de mist heb ik werkelijk niks gezien! Een beetje jammer natuurlijk, maar ook in Australië is het niet altijd zonnig met een strak blauwe lucht. Het stuk van Katoomba naar Moree wat daarop volgde was wat minder interessant. Erg vlak, kaal en wijds; ideaal voor de landbouw, maar niet echt aantrekkelijk om doorheen te rijden. Dus gas erop en terug naar de boerderij.

Er was net een dag voor terugkomst een begin gemaakt aan de oogst van de sorghum. Een regenbui gooide roet in het eten en een dag later zou er nog flink wat regen vallen (36 mm in totaal). Enkele dagen later op Australia Day konden we dan toch aan de gang. Het is de afgelopen maanden erg droog geweest hier en dat heeft ervoor gezorgd dat de sorghum er erg slecht bij stond. De lage opbrengsten zorgden ervoor dat ik het niet erg druk had met de chaserbin om de oogst naar de silo te brengen. Ter vergelijking: de opbrengst hier is ongeveer 0,5 ton per hectare, in de buurt van Toowoomba waar het land geïrrigeerd wordt ligt dat rond de 10 ton. Een teleurstellend seizoen dus wat betreft de sorghum, maar dit was geen verrassing.

De enorme droogte veroorzaakt ook problemen bij de veeboeren, want er is niet veel te eten voor het vee. Om alles in leven te houden wordt er hooi en stro gevoerd, maar dit is ook niet onbeperkt voorhanden. Om de tegenvallende sorghumopbrengst een beetje goed te maken en vanwege de hoge stroprijzen, is er daarom besloten om de sorghumstro in balen te persen om dit te verkopen aan veeboeren. Erg ongebruikelijk want normaal blijft dit stro achter op het land, maar alles wat eetbaar is voor vee is welkom. Een loonwerker is al een week bezig geweest om meer dan 1.000 balen te persen en zal nog enkele dagen zoet zijn. Ik ben op mijn beurt al een week bezig om de balen van het land te halen en aan de rand op te stapelen. De eerste dagen heb ik dit met de loader gedaan, maar dat gaat veel te langzaam vanwege de grote afstanden (het perceel is 2,6 km lang). Vandaar dat er nu een balestacker gehuurd is, waarmee we 6 balen tegelijk kunnen meenemen. Om voor eventuele regenval alles van het land te hebben zijn Stefan (de andere Nederlandse jongen) en ik nu in 2 ploegen bezig (ik werk nu een paar nachten). Lang verhaal kort: het is een heel karwei, maar wel leuk voor de afwisseling. En als ik Glenn de bedrijfsleider mag geloven wordt er ook nog wat aan verdiend!

Het was weer even omschakelen van het reizen naar het werken op de boerderij, maar ik ben wel weer lekker aan de gang. Tijdens het reizen heb ik veel mooie dingen gezien en veel afstand afgelegd (bijna 12.000 km), maar het is ook weer fijn om op een vaste plek te zijn. Sinds deze week is Stefan ook hier in het huis, dus we zitten hier nu mooi met zijn tweeën en dat gaat prima!

Het is even afwachten wat ze de komende tijd voor ons in petto hebben, maar ze houden ons vast wel aan de gang...  

Wordt vervolgd...

Cheers!