Een Nederlands onderonsje
Door: Ferdi
Blijf op de hoogte en volg Ferdi
18 Januari 2014 | Australië, Myrtleford
Nog niet eerder tijdens het reizen heb ik zo weinig afstand afgelegd sinds het vorige verslag! Ruim anderhalve week ben ik in Nyora geweest, een klein plaatsje ten zuid-oosten van Melbourne. Dat is waar Sandra en Sjaak - een nicht van me en haar man - wonen. Zonder al te veel plannen ging ik naar ze toe, en dat bleek erg leuk te zijn!
Maar voor het zover was had ik eerst nog een stukje te rijden, namelijk de Great Ocean Road die tussen Warrnambool en Geelong langs de zuidkust loopt. Ik denk dat dit zo'n beetje de meest bekende route is in Australië, ik heb ten minste heel veel mensen gezien die hem kennen! Het beeld dat ik had was een slingerende weg langs de kust, met aan de ene kant gebergte en aan de andere kant de zee. Dat klopte wel, maar het is meer het oostelijke stuk dat er zo uitziet. Aan de westkant, waar ik dus begon, is het land nog veel vlakker en loopt de weg niet pal langs de kustlijn. Om de paar kilometer is er een bezienswaardigheid bij de kust, waar je dus even voor moet stoppen en naar kunt kijken vanaf uitzichtspunten. Vaak zijn het rotsen van een soort geel gesteente die los in de zee staan of aan het vaste land zitten. Ze hebben allemaal een naam, zoals Bay of Islands, The Grotto, London Bridge, The Arch, 12 Apostles, enz. Absoluut mooi om te zien en dat vonden veel andere mensen ook. Het stikte er van de Aziaten (ik schat wel 3/4 van het volk) die met hun welbekende fototoestellen alle details vast willen leggen, het liefst ook zelf op de foto met een wel erg overdreven lach haha!
Eigenlijk wilde ik nog halverwege de middag in Lavers Hill (halverwege de Great Ocean Road) zijn, omdat daar in de buurt een tree top walk te doen was. Mijn 2 Deense collega's van de boerderij waren daar al geweest en hadden dat erg leuk gevonden. Door al mijn ongeplande stops langs de Great Ocean Road moest dat maar even uitgesteld worden tot de volgende dag. Ik vond het een beetje zonde overal voorbij te rijden en mijn ferry van Queenscliff naar Sorrento (onder Melbourne door) had ik toch pas de volgende dag om 14.00 uur geboekt. Dus de volgende ochtend de tree top walk gedaan, wat bestaat uit loopbruggen tot 30 meter hoog tussen de bomen in het tropisch regenwoud van Great Otway National Park (ja, alles is hier Great!). Een erg mooi natuurgebied wat weer totaal anders was dan wat ik daarvoor gezien had. Op de uitkijktoren van 47 meter hoog keek je nog tegen de boomtoppen aan, zo hoog waren de bomen! Na afloop gauw weer de auto in, want ik moest natuurlijk mijn ferry nog halen. Tijd genoeg - dacht ik - want ik had nog 3,5 uur de tijd om 110 km af te leggen. Toen ik op de kronkelweg langs de kust met een gangetje van 40 km/uur in een rij auto's achter een vrachtwagen aan reed, begon ik daar toch een beetje aan te twijfelen. Terecht, want uiteindelijk kwam ik 5 minuten voor vertrek aan bij de ferry. Eigenlijk te laat, maar ik mocht gelukkig nog mee... Het rijden over de Great Ocean Road is wel een beetje aan me voorbij gegaan. Aangekomen aan de andere kant van het water ben ik door Mornington Peninsula (schiereiland onder Melbourne) naar Sandra en Sjaak gereden.
Bij Sandra en Sjaak werd ik hartelijk ontvangen en was er natuurlijk genoeg te bepraten. Uiteraard mijn avonturen, maar ook zeker die van hun. Al een jaar of 7 wonen ze in Australië, maar tot voor kort woonden ze ook een jaar in Amerika. Uiteindelijk zijn ze toch maar weer terug gegaan naar Australië, waar ze nog steeds hun huis met 26 hectare grond hadden. Dat laatste gebruikt Sjaak om hobbymatig te boeren; hij houdt koeien, schapen en wat kippen. Ik vroeg aan Sjaak of hij niet een paar dagen wat voor me te doen had, gewoon om even bezig te zijn met wat anders. Dat had hij wel; er waren namelijk een aantal bomen afgestorven en omgewaaid op het erf en die wilde hij graag een keer opruimen. Daar zijn we dus mee aan de slag gegaan en in de tussentijd heeft Sandra goed voor mij gezorgd! Twaalf dagen en 2 botte kettingen van de kettingzaag verder waren we al een heel eind klaar met deze klus. De laatste 2 dagen waren 40+ ºC, dus al het luie zweet is ook weer verdwenen. Van Sandra hoorde ik later nog dat dit de heetste dagen sinds 100 jaar waren; dat ik dat toch mee mag maken!
Het lijkt nu net of ik alleen maar gewerkt heb bij Sandra en Sjaak, maar dat is zeker niet zo. De eerste zondag hebben we met de auto een rondje door de omgeving gereden, naar de kust en weer terug. In vergelijking met andere delen van Australië is het een mooie groene omgeving, een beetje heuvelachtig met veel grasland, wat mij wel wat aan Frankrijk deed denken. Daarnaast zijn we ook nog een ochtend naar een groenteteler in de buurt geweest. Sandra heeft wat contacten vanwege haar werk in de groentezaad wereld, en had geregeld dat we bij Schreurs (van oorsprong Nederlands) op het bedrijf konden kijken. Hun hoofdproduct is bleekselderij, maar om te kunnen wisselen van teelten produceren ze ook prei, spinazie en verschillende slasoorten (babyleafs). Dit doen ze op 650 acres (= 260 hectare) grond. Adam, die nu het bedrijf leidt samen met 2 neven, had alle tijd en heeft ons uitgebreid alles laten zien. Erg interessant en leuk om te zien! Afgelopen zondag zijn we een dagje naar Melbourne geweest. Ik was daar zelf onderdoor gegaan met de ferry, maar Sandra en Sjaak vonden dat ik Melbourne toch echt gezien moest hebben. Maar goed ook, want we hebben een leuke dag gehad! We zijn op de Queen Victoria Market geweest, hebben gezellig geluncht en zijn te voet en per tram door de stad gegaan. Conclusie: een mooie, levendige stad waar een hoop volk op de been is! Omdat ik donderdag weer zou vertrekken, zijn we ten slotte op woensdagavond nog naar Phillip Island geweest om uit eten te gaan. Meteen nog even een rondje over het eiland gedaan langs Cowes en Rhyll. Een mooie afsluiter voor de leuke tijd die ik bij Sandra en Sjaak heb gehad!
Afgelopen donderdag ben ik weer op pad gegaan richting het oosten, via de toeristische route langs Cape Liptrap. Het doel was om in Bairnsdale uit te komen, waar de Great Alpine Road richting het noorden begint. Gisteren zou ik daar aan beginnen, maar de enorme hitte met als gevolg verschillende bushfires in oost-Victoria goeide roet in het eten. Ik heb bij het informatiecentrum in Bairnsdale navraag gedaan en zij adviseerden me nog een dag af te wachten. In de loop van de dag hadden ze het er op de radio zelfs over om de Princess Highway af te sluiten wegens groot risico. Lang verhaal kort; ik ben een dag later vertrokken en heb de tussentijd doorgebracht aan de kust bij Eagle Point. Ik ben daar op de Silt Jetties (een soort natuurlijke pier van 8 km lang) geweest en heb bij Paynesville gezwommen in zee, want het was nog steeds bloedheet!
Vandaag was een dag met een raar sfeertje. In vergelijking met de afgelopen dagen is het weer wat afgekoeld, al is het nog steeds meer dan 30 ºC. Er zijn nog steeds een aantal bushfires aan de gang, maar alle branden in de buurt van mijn route waren onder controle. In eerste instantie merkte ik helemaal niks van de bosbranden, maar op een gegeven moment kwam er een blauwe waas in de lucht te hangen en rook ik een beetje een brandlucht. Waarschijnlijk rook afkomstig van de bushfires, maar aangezien er regelmatig auto's tegemoet kwamen en er geen meldingen waren, ben ik er maar van uitgegaan dat er in dat gebied niks aan de hand was. Dat bleek ook zo te zijn, maar het zag er maar vreemd uit. De Great Alpine Road ging echt bergachtig gebied in, met als hoogste punt Mt Hotham op ruim 1.800 meter. Vooral de weg omlaag aan de andere kant was erg bochtig en steil, maar wel mooi om te rijden!
Nu sta ik op een rest area in de buurt van Myrtleford om de nacht door te brengen. Morgen is het plan om richting Snowy Mountains te rijden, al zal er weinig 'snowy' aan zijn... Uiteindelijk zal ik over ongeveer een week weer terug zijn op de boerderij in Moree.
Wordt vervolgd...
Groeten Ferdi
Maar voor het zover was had ik eerst nog een stukje te rijden, namelijk de Great Ocean Road die tussen Warrnambool en Geelong langs de zuidkust loopt. Ik denk dat dit zo'n beetje de meest bekende route is in Australië, ik heb ten minste heel veel mensen gezien die hem kennen! Het beeld dat ik had was een slingerende weg langs de kust, met aan de ene kant gebergte en aan de andere kant de zee. Dat klopte wel, maar het is meer het oostelijke stuk dat er zo uitziet. Aan de westkant, waar ik dus begon, is het land nog veel vlakker en loopt de weg niet pal langs de kustlijn. Om de paar kilometer is er een bezienswaardigheid bij de kust, waar je dus even voor moet stoppen en naar kunt kijken vanaf uitzichtspunten. Vaak zijn het rotsen van een soort geel gesteente die los in de zee staan of aan het vaste land zitten. Ze hebben allemaal een naam, zoals Bay of Islands, The Grotto, London Bridge, The Arch, 12 Apostles, enz. Absoluut mooi om te zien en dat vonden veel andere mensen ook. Het stikte er van de Aziaten (ik schat wel 3/4 van het volk) die met hun welbekende fototoestellen alle details vast willen leggen, het liefst ook zelf op de foto met een wel erg overdreven lach haha!
Eigenlijk wilde ik nog halverwege de middag in Lavers Hill (halverwege de Great Ocean Road) zijn, omdat daar in de buurt een tree top walk te doen was. Mijn 2 Deense collega's van de boerderij waren daar al geweest en hadden dat erg leuk gevonden. Door al mijn ongeplande stops langs de Great Ocean Road moest dat maar even uitgesteld worden tot de volgende dag. Ik vond het een beetje zonde overal voorbij te rijden en mijn ferry van Queenscliff naar Sorrento (onder Melbourne door) had ik toch pas de volgende dag om 14.00 uur geboekt. Dus de volgende ochtend de tree top walk gedaan, wat bestaat uit loopbruggen tot 30 meter hoog tussen de bomen in het tropisch regenwoud van Great Otway National Park (ja, alles is hier Great!). Een erg mooi natuurgebied wat weer totaal anders was dan wat ik daarvoor gezien had. Op de uitkijktoren van 47 meter hoog keek je nog tegen de boomtoppen aan, zo hoog waren de bomen! Na afloop gauw weer de auto in, want ik moest natuurlijk mijn ferry nog halen. Tijd genoeg - dacht ik - want ik had nog 3,5 uur de tijd om 110 km af te leggen. Toen ik op de kronkelweg langs de kust met een gangetje van 40 km/uur in een rij auto's achter een vrachtwagen aan reed, begon ik daar toch een beetje aan te twijfelen. Terecht, want uiteindelijk kwam ik 5 minuten voor vertrek aan bij de ferry. Eigenlijk te laat, maar ik mocht gelukkig nog mee... Het rijden over de Great Ocean Road is wel een beetje aan me voorbij gegaan. Aangekomen aan de andere kant van het water ben ik door Mornington Peninsula (schiereiland onder Melbourne) naar Sandra en Sjaak gereden.
Bij Sandra en Sjaak werd ik hartelijk ontvangen en was er natuurlijk genoeg te bepraten. Uiteraard mijn avonturen, maar ook zeker die van hun. Al een jaar of 7 wonen ze in Australië, maar tot voor kort woonden ze ook een jaar in Amerika. Uiteindelijk zijn ze toch maar weer terug gegaan naar Australië, waar ze nog steeds hun huis met 26 hectare grond hadden. Dat laatste gebruikt Sjaak om hobbymatig te boeren; hij houdt koeien, schapen en wat kippen. Ik vroeg aan Sjaak of hij niet een paar dagen wat voor me te doen had, gewoon om even bezig te zijn met wat anders. Dat had hij wel; er waren namelijk een aantal bomen afgestorven en omgewaaid op het erf en die wilde hij graag een keer opruimen. Daar zijn we dus mee aan de slag gegaan en in de tussentijd heeft Sandra goed voor mij gezorgd! Twaalf dagen en 2 botte kettingen van de kettingzaag verder waren we al een heel eind klaar met deze klus. De laatste 2 dagen waren 40+ ºC, dus al het luie zweet is ook weer verdwenen. Van Sandra hoorde ik later nog dat dit de heetste dagen sinds 100 jaar waren; dat ik dat toch mee mag maken!
Het lijkt nu net of ik alleen maar gewerkt heb bij Sandra en Sjaak, maar dat is zeker niet zo. De eerste zondag hebben we met de auto een rondje door de omgeving gereden, naar de kust en weer terug. In vergelijking met andere delen van Australië is het een mooie groene omgeving, een beetje heuvelachtig met veel grasland, wat mij wel wat aan Frankrijk deed denken. Daarnaast zijn we ook nog een ochtend naar een groenteteler in de buurt geweest. Sandra heeft wat contacten vanwege haar werk in de groentezaad wereld, en had geregeld dat we bij Schreurs (van oorsprong Nederlands) op het bedrijf konden kijken. Hun hoofdproduct is bleekselderij, maar om te kunnen wisselen van teelten produceren ze ook prei, spinazie en verschillende slasoorten (babyleafs). Dit doen ze op 650 acres (= 260 hectare) grond. Adam, die nu het bedrijf leidt samen met 2 neven, had alle tijd en heeft ons uitgebreid alles laten zien. Erg interessant en leuk om te zien! Afgelopen zondag zijn we een dagje naar Melbourne geweest. Ik was daar zelf onderdoor gegaan met de ferry, maar Sandra en Sjaak vonden dat ik Melbourne toch echt gezien moest hebben. Maar goed ook, want we hebben een leuke dag gehad! We zijn op de Queen Victoria Market geweest, hebben gezellig geluncht en zijn te voet en per tram door de stad gegaan. Conclusie: een mooie, levendige stad waar een hoop volk op de been is! Omdat ik donderdag weer zou vertrekken, zijn we ten slotte op woensdagavond nog naar Phillip Island geweest om uit eten te gaan. Meteen nog even een rondje over het eiland gedaan langs Cowes en Rhyll. Een mooie afsluiter voor de leuke tijd die ik bij Sandra en Sjaak heb gehad!
Afgelopen donderdag ben ik weer op pad gegaan richting het oosten, via de toeristische route langs Cape Liptrap. Het doel was om in Bairnsdale uit te komen, waar de Great Alpine Road richting het noorden begint. Gisteren zou ik daar aan beginnen, maar de enorme hitte met als gevolg verschillende bushfires in oost-Victoria goeide roet in het eten. Ik heb bij het informatiecentrum in Bairnsdale navraag gedaan en zij adviseerden me nog een dag af te wachten. In de loop van de dag hadden ze het er op de radio zelfs over om de Princess Highway af te sluiten wegens groot risico. Lang verhaal kort; ik ben een dag later vertrokken en heb de tussentijd doorgebracht aan de kust bij Eagle Point. Ik ben daar op de Silt Jetties (een soort natuurlijke pier van 8 km lang) geweest en heb bij Paynesville gezwommen in zee, want het was nog steeds bloedheet!
Vandaag was een dag met een raar sfeertje. In vergelijking met de afgelopen dagen is het weer wat afgekoeld, al is het nog steeds meer dan 30 ºC. Er zijn nog steeds een aantal bushfires aan de gang, maar alle branden in de buurt van mijn route waren onder controle. In eerste instantie merkte ik helemaal niks van de bosbranden, maar op een gegeven moment kwam er een blauwe waas in de lucht te hangen en rook ik een beetje een brandlucht. Waarschijnlijk rook afkomstig van de bushfires, maar aangezien er regelmatig auto's tegemoet kwamen en er geen meldingen waren, ben ik er maar van uitgegaan dat er in dat gebied niks aan de hand was. Dat bleek ook zo te zijn, maar het zag er maar vreemd uit. De Great Alpine Road ging echt bergachtig gebied in, met als hoogste punt Mt Hotham op ruim 1.800 meter. Vooral de weg omlaag aan de andere kant was erg bochtig en steil, maar wel mooi om te rijden!
Nu sta ik op een rest area in de buurt van Myrtleford om de nacht door te brengen. Morgen is het plan om richting Snowy Mountains te rijden, al zal er weinig 'snowy' aan zijn... Uiteindelijk zal ik over ongeveer een week weer terug zijn op de boerderij in Moree.
Wordt vervolgd...
Groeten Ferdi
-
18 Januari 2014 - 21:13
Cor En Anneke:
Hoi Ferdi,
Mooi verhaal weer. Fijn dat je vorige week nog een keer hebt gebeld. Sandra en Sjaak zullen wel blij met je zijn geweest. Maar vergeet niet de toerist uit te hangen, want werken kun je heel je leven nog! We wensen je een mooie rit door de bergen terug naar Moree, maar doe rustig aan, dan zie je meer.
Groetjes en tot de volgende mail.
Cor en Anneke. -
19 Januari 2014 - 15:31
Tante Marjan Beerepoot:
Ferdi wat schrijf je weer een mooi verhaal en die bosbranden vroegen wij ons al af, heb je daar erg in, ja dus.
je geniet echt van je avontuur, leuk hoor. Edwin is er ook altijd nog vol van, zijn reis door Aussie.
veel plezier verder, groetjes van ome Theo en tante Marjan. -
19 Januari 2014 - 20:58
Mario En Marjanne:
hoi hoi ferdi,
het wordt eens tijd dat ook wij iets van ons laten horen hahaha
wat heb je al veel mee gemaakt en gezien!
het blijft leuk om je verhalen te lezen,ook de foto's zijn prachtig. wat is australie toch een prachtig land.
ik hoor wel op het nieuws dat het er erg warm is nu..........
geniet nog van al dat moois daar en ik zit al klaar om je volgende avonturen te lezen.
heel veel groetjes van ons doeiiiiiiiiii
-
20 Januari 2014 - 11:27
Jeroen:
Hi Ferdi,
Ja, dus daar heb je ook genoeg Aziaten (met bijbehorend fototoestel) gezien. Leuk. Waren ze voor jou allemaal een kop (of anderhalf) kleiner? Jij bent natuurlijk de grote Europeaan/Nederlander. Leuk dat je bij onze nicht en man bent verbleven. En de bosbranden... Hier komen ze ook op het nieuws, ik heb nog aan je gedacht, maar volgens mij krijg je er weinig van mee (of is net verder weg). Heb je gekeken hoe warm het zeewater was (want dat was ook bloedheet.. :) ). Volgende keer lezen we dus hoe snowy de snowy mountains zijn.
Groetjes Jeroen -
20 Januari 2014 - 12:54
Sjaak En Sandra:
G'day Ferdi!
Mooi dat het is gelukt om toch via de Alpine Hwy Victoria te "ontvluchten" :-). De bushfires volgen je wel want nu is NSW aan de beurt...
Nogmaals bedankt voor al je hulp en gezelligheid - het was top of zoals jij al zei "kei gezellig" :). Wij kijken ook zeker met heel veel plezier terug op je bezoek!
Het is hier iig weer lekker afgekoeld! Vrijdag was het nog 42 graden, zaterdag 22. Toch wel wat beter uit te houden :-). Sjaak heeft de bomen nog niet afgemaakt, ging vorige week ook voor de rest niet ivm de "total fire ban" - je mag dan ook geen machinery, etc. gebruiken (kunnen vonken geven). Maar gaat zeker goed komen!
Ondertussen wel nog wat in huis gedaan. Kantoor (eindelijk :-) opgeruimd en een wand behangen - daarnaast een paar wandjes in de keuken behangen. Het is dus al weer veranderd - kom maar een keer kijken ;-).
Hey goeie reis nog enne....TAKE IT EASY!
Cheers,
Sjaak en Sandra -
20 Januari 2014 - 20:42
Mathijn, Hilde En Mirthe:
Ha broertje,
Weer een leuk verhaal! Leuk dat je bij Sandra en Sjaak geweest bent en zo te lezen je goed vermaakt daar. Wij waren ons ook al aan het afvragen hoe warm het nu was bij jou, en inderdaad, het was behoorlijk heet! Geniet nog van het weekje reizen, en je zult het vast leuk vinden om weer terug naar Moree te gaan. Wij lezen het wel weer!
Liefs van ons -
23 Januari 2014 - 17:20
Annie Mol-van Den Brandt:
Hoi Ferdi,
Wat weer een mooi verhaal, en dat het daar zo heet is hoorden wij hier op het nieuws, Leuk dat je Bij Sandra en Sjaak was, ze vonden het heel leuk heeft Sandra mij ook geschreven, Geniet nog maar van je mooie reis en wij blijven je volgen,
Groetjes Jan en Annie -
30 Januari 2014 - 22:57
Leo Leenen:
Goeiedag Ferdy
Mooi verhaal geschreven en ik ben stikkes jaloers op jou.
Groeten uit Someren
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
